‘Kreeg doodsbedreigingen omdat ik te veel donkere jongens opstelde’
Louis van Gaal heeft in zijn periode als trainer van Ajax doodsbedreigingen ontvangen omdat hij te veel donkere spelers zou hebben opgesteld. Dat verklaart de oud-trainer van de Amsterdamse club woensdag in een interview met Voetbal International.
Rond het EK 1996 sprak men over ‘de kabel’ toen er een breuk zou zijn ontstaan tussen een vijftal donker gekleurde spelers – allen spelers van Ajax – en de rest van de Oranje-selectie. Van Gaal krijgt in Voetbal International voorgeschoteld dat het lastig moet zijn geweest om bij Ajax diverse culturen bijeen te brengen. ‘Ik heb in die tijd doodsbedreigingen gehad, omdat ik te veel donkere jongens had opgesteld. Ik heb dat nooit aan de grote klok gehangen en het heeft mijn werk niet beïnvloed’, zegt Van Gaal nu.
‘De chemie in de kleedkamer is al die jaren heel goed geweest en die jongens kenden mij en de club natuurlijk ook’, geeft Van Gaal aan, waarna hij vertelt dat dat het proces is geweest. ‘Met zo’n jonge groep van gemiddeld 23 jaar die enorme prijs winnen, blijft een heel bijzonder hoogtepunt. Zeker als je ziet dat er nauwelijks geld was. Nu wordt er al jaren geroepen dat het nooit meer mogelijk is dat een Nederlandse club de Champions League kan winnen. Daar heb ik altijd om gelachen. Ajax heeft vorig jaar toch bewezen dat het had gekund? En in mijn periode hadden AC Milan, Barcelona en Real Madrid toch ook veel meer geld?’
Volgens Van Gaal is het voetbal van nu moeilijker dan in de periode toen hij trainer was van Ajax. ‘Veel teams zijn erg verdedigend gaan spelen, waardoor je zelf ruimtes moet creëren. Daarvoor heb je creatieve spelers nodig, zoals Ajax vorig seizoen met Ziyech, Tadić, Neres, Van de Beek en De Jong’, aldus Van Gaal, die vindt dat bij Ajax de balans ontbreekt bij balverlies. ‘Als zij (Erik ten Hag, maar ook Peter Bosz, red.) meer oog krijgen voor de teambalans in de omschakeling naar balbezit tegenstander of meer de provocerende pressing zouden toepassen, denk ik dat ze nog meer succes zouden kunnen hebben.’